Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15814 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 13415 - Esas Yıl 2013





Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dava konusu olayda; vergi denetmeninin raporu uyarınca; vergi kaydına göre kontör ticareti yapan şirket ortağı sanıkların iş yerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendilerine para ihtiyacı nedeniyle başvuran 20 kişiye ait kredi kartları ile pos cihazları aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alış veriş tutarından belli bir komisyon kesintisi yaparak geriye kalan kısmı nakit olarak ödemeleri ya da komisyonu, verdikleri paranın üzerine ilave ederek kendilerine başvuran kişinin kredi kartından çekmeleri biçimindeki eylemlerinin sonucu bankaya komisyon ödememeleri veya kredi kartı sahiplerinden aldıkları komisyon miktarından az ödemeleri halinde, eylemlerinin kazanç elde etmek maksadıyla başkasına ödünç para verme niteliğinde olacağı gözetilerek, vergi denetim raporunda isimleri belirtilen kişilerin mahkemece beyanlarına başvurulması, denetmence alınan ifadelerine ilişkin tutanaklar dosyaya getirtilip varsa beyanlar arasındaki çelişkilerin giderilmesi, sanıkların iş yerinde pos cihazı bulunan bankalardan veya Bankalar Arası Kart Merkezinden suç tarihlerine göre pos cihazlarından yapılan alış verişler karşılığında komisyon ödeyip ödemedikleri ve ödemişlerse miktarları sorulup gerektiğinde bilirkişiden rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre hüküm tesisi gerekirken, itibar edilen dosya içeriği ile uyumsuz bilirkişi raporundaki eksiklikler de giderilmeden noksan inceleme ve yetersiz gerekçe ile sanıkların beraatlerine karar verilmesi,Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.