Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1419 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5888 - Esas Yıl 2015





Suç : Uyuşturucu madde ithal etmeSuç Tarihi : 01/06/2015Hüküm : Uyuşturucu madde ihraç etme suçundan mahkûmiyetTemyiz Eden : Sanık (resen de temyize tabi)Dosya incelendi.GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :17/09/2015 tarihinde sanığa tefhim edilen hükmün, CMUK’nın 310. maddesinin 1.fıkrasında öngörülen bir haftalık temyiz süresinden sonra, sanık tarafından 10/11/2015 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından, sanığın süresinden sonra yaptığı temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek, hüküm resen incelenmiştir.Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, ancak;1- Uyuşturucu veya uyarıcı maddenin gümrük kapısı olan yerlerden dışarıya çıkarılması amaçlandığında, ihraç suçunun icra hareketinin gümrük memuruna beyanla başlayacağı; somut olayda yurt dışına çıkmak için pasaport kontrolünün yapıldığı bölüme gelen sanığın burada beklediği sırada şüpheli hareketlerde bulunması üzerine kolluk görevlilerince yakalandığı ve suç konusu uyuşturucu maddenin ele geçirildiği, gümrük memurlarına beyan aşamasına gelmeden önce uyuşturucu maddenin ele geçirildiği, böylece uyuşturucu madde ihraç etme suçunun icra hareketi başlamadığından bu suça teşebbüsün kabul edilemeyeceği, sanığın sabit olan fiilinin tamamlanmış “uyuşturucu madde nakletme” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında bu suç yerine “teşebbüs aşamasında kalan uyuşturucu madde ihraç etme” suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması,2- Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi vehükmün iptal edilen yoksunlukları da kapsaması nedeniyle, sözü edilen maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş olduğundan, resen incelenen hükmün BOZULMASINA, 02/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.