Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Mağdura ait dosya içindeki adli muayene raporları kapsamında mağdurda cinsel saldırıya yönelik herhangi bir bulgu ve emarenin olmadığı, mağdur hakkında Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi tarafından düzenlenen 16.09.2010 tarihli raporda mağdurun maruz kaldığı iddia edilen eylemlerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabileceğinin ve kendisini savunabileceğinin belirtildiği, mağdurun sanık tarafından kendisine yöneltilen cinsel saldırı eylemlerin gerçekleştiriliş şekline yönelik beyanlarının aşamalarda çelişkili ve tutarlı olmadığı, sanığın savunmalarında mağdurenin başka erkeklerle görüşmesini, dışarı çıkmasını yasakladığını ve mağdureye yeniden evleneceğini söylemesi nedeniyle miras kalabilecek tek eşya olan evden de mahrum kalabileceği endişesiyle kendisine iftira etmiş olabileceğini beyan ettiği, mağdurun da savcılıkta alınan beyanında evin babasının üstüne tapulu olduğunu, komşularının o evde kendisinin de hakkı olduğunu ifadesinde belirtmesini istediklerini anlatarak bu konuda endişe yaşadığına ilişkin sanık savunmasını doğrular nitelikte beyanda bulunduğu, dosya içinde mevcut olup mağdure tarafından yazıldığı anlaşılan not defteri içeriğindeki anlatımda da mağdurenin sanığa yönelik olumsuz bir notunun bulunmayıp aksine onu da kaybetmek istemediğine yönelik anlatımı nazara alındığında sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı bir delil bulunmadığı gözetilmeksizin beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.