Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire'ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü: K A R A RDavacı vekili, davalı-borçlu N.... Avm Ltd. Şti. aleyhine icra takibi yapıldığını ve malların teslim adresi olan adreste haciz yapıldığını, haciz esnasında hazır bulunan davalı 3. kişinin istihkak iddiasında bulunduğunu, davalı 3. kişi tarafından sunulan belgelerden anlaşılacağı üzere, haciz yapılan işletmeyi içindeki mallar, demirbaşlarla birlikte satın aldığını, buna ilişkin noterlikten işletme hakkı devir sözleşmesi imzalandığını, İİK'nun 44 ve 280 maddesine uygun olarak yapılmış bir devir olmadığını, icra dosyasına konu alacağın devirden önce doğduğunu, bir kısım malların teslim adresinin haciz adresi olduğunu, icra takibine konu ticari işletmenin tüm malvarlığı ile birlikte davalı 3. kişiye devredildiğini, bu durumda BK'nun 202/2. maddesi gereğince devralanın işletmenin borçlarından 2 yıl borçlu ile birlikte sorumlu olduğunu iddia ederek davanın kabulü ile haczedilen menkul malların borçluya aidiyetinin tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı 3. kişi vekili, davanın reddini istemiştir.Davalı borçlu davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davalı-borçlu ile davalı 3.kişi arasında ticari işletme devri olmadığı, taraflar arasında 2012 yılından itibaren süre gelen bir ticari ilişki olduğu, demirbaşların alacağa mahsuben alındığı, davalı 3. kişinin davalı-borçludan alacağının olmadığı, davacının muvazaa iddiasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, alacaklının İİK’nun 99. maddesi uyarınca açtığı “istihkak iddiasının reddi” davası niteliğindedir. Dava konusu hacizden önce aynı adreste Konya 3. İcra Müdürlüğü'nün 2013/1126 Esas sayılı dosyası ile 27.03.2013 tarihinde yapılan haciz sırasında, haciz mahalline ilişkin düzenlenen haciz levhasının borçlu adına düzenlendiği görülmüş, haciz esnasında borçluadına birçok evrak bulunmuştur. Somut olayda, İİK’nun 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin borçlu, dolayısıyla alacaklı yararına olduğunun kabulü gerekir. Alacaklı tarafından İİK’nun 99.maddesine dayalı olarak dava açılmış olması ispat külfetinin yer değiştirmesine neden olmaz. İspat yükü altında olan davalı 3.kişiler karinenin aksini her türlü delille kanıtlama olanağına sahiptir. Davalı 3. kişi ise delil olarak takip dosyaları içeriklerine, bir takım faturalara ve satım sözleşmesine dayanmaktadır. Ancak, davacının dayandığı her zaman düzenlenmesi mümkün olan ve borcun doğumundan sonraki tarihi taşıyan faturalar karinenin aksini ispata yeterli değildir.Öte yandan; borçlu ile aynı işkolunda faaliyet gösteren davalı şirket, borçlunun ticari işletmesindeki emtianın büyük bölümünü satın aldığından, borçlunun alacaklılarını ızrar kasdını bilmesi gerekir. Borcun doğumundan sonra borçlu tarafından 3. kişilere yapılan satış ve devirlerin alacaklıdan mal kaçırmaya ve muvazaaya yönelik olduğu, muvazaa yoksa bile borcun doğumundan sonra yapılan bu nitelikteki devirlerin İİK’nun 44. maddesi gereğince alacaklının haklarını etkilemeyeceği açıktır. Mahkemece bu hususlar gözden kaçırılarak davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı biçimde davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün İİK'nun 366. ve 6100 sayılı HMK'nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK'nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 25.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.