Davacı K.. İ.. tarafından, davalı F.. S.. aleyhine 29/11/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın görev yönünden reddine dair verilen 18/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, Yargıtay ilgili Hukuk Dairesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, Cumhuriyet Savcısı olarak görev yaptığını, aynı yerde Başsavcı vekili olarak görev yapan davalı tarafından Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu'na gönderilen gizli ibareli yazıda, mesleki yönden yetersiz olduğuna dair bir kısım ifadelerde bulunulduğunu, bu nedenle görev yerinin değiştirildiğini belirterek, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat isteminde bulunmuştur.Hakim ve savcıların hukuki sorumluluğuyla ilgili açılacak tazminat davalarında, özel düzenleme öngören hem 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanunu'nun 93/A maddesi (21.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6526 sayılı Yasa'nın 19.maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır) hem de 6545 sayılı Yasa'nın 70. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 141. maddesine eklenen 3. fıkrasında, istem konusu işlem, faaliyet veya kararın ceza soruşturması ya da kovuşturmasıyla ilgili olması gerektiği belirtilmiştir.Şu halde, anılan hususlar dışında hakim ve savcılar aleyhine açılacak tazminat davalarında, genel hukuk mahkemeleri görevlidir. Eldeki tazminat isteminin, adli soruşturma kapsamında yapılan herhangi bir işlem, faaliyet veya karara yönelik olmadığına göre, mahkemenin görevsizlik kararı yerinde değildir. İşin esasına girilerek varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.