Davacı, davalı yanında 20.01.1993 - 27,07,2007 tarihleri arasında hizmet akdine tabi olarak çalıştığının tespiti ile bir kısım işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsilini istemiştir.Mahkemece, davacının yaptığı işin ev hizmeti olup İş Kanunu’nun 4/1-e maddesi kapsamı dışında kaldığından, olayda BK’nın hizmet aktine ilişkin hükümlerinin uygulanması gerektiği gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiş ise de bu sonuç doğru değildir.Gerçekten, davacının istemi belirgin olarak hizmet akdine dayalı olarak geçtiği iddia olunan hizmetlerinin tespitine ilişkin olup, burada sözü edilen hizmet akdinin ise çalışmanın geçtiği tarihlerde yürürlükte bulunan 506 Sayılı Yasa’nın 3/D maddesinde ücretli ve sürekli olarak çalışanlar hariç olmak üzere ev hizmetlerinde çalışanların bu yasaya göre sigortalı sayılmayacakları ve halen yürürlükte bulunan 5510 Sayılı Yasa’nın 4/a bendinde açıklanan tanıma uygun çalışmanın tespiti olduğu, kaldı ki, aynı yasanın sigortalı sayılmayanlara dair düzenlemenin yapıldığı, 6. maddesinin (c) fıkrasında ise ev hizmetlerinde ücretle ve sürekli çalışanlarında bu kanun kapsamında olduklarının belirtildiği açık olmakla, davanın yasal dayanğı 5510 Sayılı Yasa’nın 4/a bendi olduğu ve de aynı yasanın 101. maddesi gereğince davaya İş Mahkemesi tarafından bakılacağı açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenler BOZULMASINA<karar>, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 21.02.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.