MAHKEMESİ : ŞİŞLİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 29/09/2009NUMARASI : 2005/391-2009/407Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, mirasbırakanları T. E.'in diğer iki mirasçısını miras paylarından yoksun bırakmak amacıyla ve muvazaalı olarak k.. murisleri B. N. E.'den kalan taşınmazların satışından elde edilen para ile . ada .parsel sayılı taşınmazdaki daireyi davalı kızı D.. adına satın aldığını, murisin satın aldığı bu dairenin intifa hakkını da kendi adına tapuya şerh ettirdiğini ileri sürüp, tapu kaydının mahfuz hisseleri oranında adlarına tescilini olmazsa mahfuz hisseyi aşan kısmın tenkisini istemişlerdir.Davalı, davanın reddini savunmuştur.Davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar Dairece “mirasbırakanın paylaştırma kastının bulunup bulunmadığının açıklığa kavuşturulması gerektiği” gerekçesiyle bozulmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali tescil isteğine ilişkin olup, mahkemece hükmüne uyulan Daire bozma kararında belirtildiği şekilde işlem ifa edilerek davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur.Ancak, çekişmeye konu edilen anne T..'dan davalıya intikal ettirilen taşınmazın ½ payı olduğu halde davalının 3.kişiden edindiği kendisine ait olan ½ payın da kabul kapsamına alınmak suretiyle taşınmazın tamamı üzerinden davacıların miras payı oranında iptal ve tescile karar verilmiş olması doğru olmadığı gibi kabule göre de davacılar açtıkları davada; miras payı oranında iptal ve tescil istemeyip daha az olan mahfuz payı (saklı payı) istedikleri halde HUMK.'nun 74.maddesi hükmü gözardı edilip istek aşılmak suretiyle yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması da isabetsizdir.O halde, davalının temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün HUMK.'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 15.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.