Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1309 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 1540 - Esas Yıl 2009





Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:KARARDava, 15.06.2005 tarihli taahhütname uyarınca yapılan imalatın kabule icbar edilemeyecek derecede ayıplı olması nedeniyle davalı yükleniciye ödenen 13.630,00 TL’nin istirdadı ve uğradığı 500,00 TL. menfi zararın davalıdan tahsili istemiyle açılmış, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı şirket vekilince temyiz edilmiştir.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.2- Davacı işin amacına uygun yapılmaması nedeniyle ödediği bedelin iadesini isteyerek akdi feshetmiş bedel dışında 500,00 TL. menfi zararı olduğunu söyleyerek bu miktarında tahsilini istemiştir. BK’nın 106. ve 108. maddeleri uyarınca akdi haklı olarak fesheden davacı bu yüzden uğradığı menfi zararlarını isteyebilir. Ancak bu dava dosyasında davacının menfi zararlarının oluştuğuna dair bir delil bulunmamaktadır. Bu nedenle menfi zarar olarak istenen 500,00 TL’nin tahsilinin isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü doğru olmamış, bu nedenle bozulması uygun görülmüştür.SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 09.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.