MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (ikişer kez)HÜKÜM : Mağdur ...'a yönelik atılı suçtan mahkûmiyet, Mağdur ...'e yönelik müsnet suçtan beraatDÜŞÜNCE : Onamaİlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanıklar haklarında mağdur ...'e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararları ile sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde temel cezanın belirlenmesinde uygulama maddesi gösterilmemiş ise de; suçun, cebir kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu olduğunun belirtilmesi karşısında, cezanın 5237 sayılı TCK'nın 109/2 maddesi gereğince verildiği açıkça anlaşıldığından bu husus mahallinde ikmal edilebilecek yazım eksikliği kabul edilmiş ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, beraati ve sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık ... ile O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanıklar haklarında mağdur ...'e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükümleri ile sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;Sanık hakkında atılı suçtan kurulan hükümde temel cezanın belirlenmesinde uygulama maddesi gösterilmemiş ise de; suçun, cebir kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu olduğunun belirtilmesi karşısında cezanın 5237 sayılı TCK'nın 109/2 maddesi gereğince verildiği açıkça anlaşıldığından, bu husus mahallinde ikmal edilebilecek yazım eksikliği kabul edilmiş ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Mükerrir olan sanıkla ilgili olarak 5237 sayılı TCK'nın 58/7. maddesi gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanık ... ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında yer alan tekerrüre ilişkin kısma "cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.