Dosya incelenerek gereği düşünüldü:1- İftira suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;Alkollü olarak araç kullanmakta iken maddi hasarlı ve yaralamalı trafik kazası yapan sanığın ceza almaktan korktuğu için aracı M.. K..'nın kullanmakta olduğunu iddia etmesi ve adı geçen şahsın da aracı kendisinin kullandığını kabul etmesi karşısında eylemin iftira değil başkasını suç üstlenmeye azmettirmek suçunu oluşturacağı hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,2- Taksirle yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyize gelince;Olaydan yaklaşık iki saat sonra yapılan ölçümde 190 promil alkollü olduğu tespit edilen ve olaydan önce alkol aldığını beyan eden sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile ters yöne girerek M.. K.. yönetimindeki araca çarpması sonucu mağdurların hayati tehlike geçirmeksizin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandıkları olayda, TCK'nın 89/1. maddesi kapsamındaki yaralanmaların aynı maddenin 5. fıkrasına göre suçun bilinçli taksirle işlemesi halinde dahi takip ve kovuşturmasının şikayete tabi olup, mağdurların da kovuşturma aşamasında şikayetlerinden vazgeçtiklerinin anlaşılması karşısında sanık hakkındaki davanın şikayet yokluğu nedeniyle sanığın eyleminin trafik güvenliğini tehlikeye sokmasuçuna dönüşeceği nazara alınıp sanık hakkında CMK'nın 226. maddesi uyarınca TCK'nın 179/3. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınarak bu suçtan hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, hükmolunan sonuç cezaların süresi yönünden kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.