MAHKEMESİ : Düzce 1. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 22/05/2014NUMARASI : 2011/1183-2014/502Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili 04/03/2008 tarihli dava dilekçesinde; davalının müvekkillerine ait olan dükkan vasıflı taşınmazda kiracı olduğunu, 2008 yılı Ocak ayından itibaren aylık 2400 TL kira ödediğini belirterek, kira başlangıç tarihini ve hangi tarihten itibaren kira bedelinin tespitine karar verilmesini istediğini bildirmeden kira bedelinin 3000 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Yargılama sırasında mahkemece davacı vekilinden kira başlangıç tarihi ve kira bedelini ispata ilişkin delillerini sunması istenilmiş, davacı vekili 13.01.2011 tarihli dilekçe ile; taraflar arasındaki kira sözleşmesinin sözlü olduğunu, davalının 19 yıldır kiracı olarak bulunduğunu ve 2007 yılı kirasının 2.400 TL olduğunu açıklamış, duruşmada başka delili olmadığını belirtmiştir. Davalı vekili bu hususlara itiraz etmemiştir. Mahkemece verilen ilk kararda kira başlangıcı ve aylık kira bedeli belli olmadığından kira bedelinin tespiti talep edilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 29/09/2011 tarih ve 2011/13670 Esas 2011/14147 Karar sayılı ilamı ile; taraflar arasında kira ilişkisinin eskiden beri süregeldiği, kira ilişkisinin ay ve gün olarak başlangıcının davacı tarafından kanıtlanamaması halinde davalıdan başlangıç tarihi sorulmak suretiyle ve bu tarih esas alınarak kira bedelinin tespiti gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru görülmeyerek mahkemece verilen ilk kararın bozulmasına karar verilmiştir.Bozma ilamından sonra mahkemece davalının duruşmadaki beyanı dikkate alınarak kira ilişkisinin başlangıç tarihi olarak 21/04/1995 tarihi esas alınmış ve mahallinde yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda “2007 Nisan ila 2008 Nisan tarihleri arasında aylık kira bedelinin 2.749,39 TL olarak tespitine..” karar verilmiştir.Davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 6570 Sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun'un 11. maddesi hükmüne göre, kiracı kira süresinin bitiminden en az on beş gün önce kiralananı tahliye edeceğini yazılı olarak bildirmediği takdirde sözleşme aynı şartlarla bir yıl uzamış sayılır. Kiraya veren sebep göstermeden yalnızca süre bitimi nedeniyle 6570 Sayılı Yasa kapsamındaki kira sözleşmesini sona erdiremez. Kiraya veren yeni kira dönemi başlamadan en az on beş gün önce, ihtarname ile kiranın artırılmasıİsteminde bulunmaz ya da bu süre zarfında kira bedelinin tespiti davasına ait dava dilekçesi davalıya tebliğ olunmaz ise, o zaman tespit edilecek kira bedeli bir sonraki dönem için hüküm ifade eder. Taraflar arasında yazılı kira sözleşmesi ve sözleşmede kira bedelinin artırılacağına ilişkin düzenleme mevcut ise yerleşik Yargıtay içtihatlarına göre yeni dönem kira parasının geçerli olacağı tarih saptanırken 21.11.1966 gün ve 19 / 10 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nda sözü edilen ihtar ve dava dilekçesinin tebliği tarihinin önemi yoktur. Davanın tespiti istenen dönem içinde açılması yeterlidir.Olayımıza gelince; Taraflar arasında yazılı bir kira akdi bulunmamaktadır. Kira ilişkisi sözlü akde dayanmaktadır. Kira ilişkisinin başlangıç tarihi olarak mahkemece davalının beyanına göre 21/04/1995 tarihi esas alınmış olup 04/03/2008 tarihinde açılan dava yönünden, 21/04/2007 tarihinden 15 gün önce kira artırımı hususunda gönderilmiş bir ihtarname de bulunmadığı halde 21.04.2008 tarihinden itibaren aylık brüt kira bedelinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 2007 yılı Nisan ayından itibaren aylık kira bedelinin tespitine karar verilmesi doğru değildir.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 06.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.