Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 119 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 1248 - Esas Yıl 2015





İNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : Karşıyaka 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 10/09/2014NUMARASI : 2009/395-2014/452Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davacılar ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, davacı kiracılar tarafından kiralanana yapılan faydalı ve zorunlu masraf bedelinin tahsili ile davalı tarafından başlatılan haksız icra takipleri nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat talebinin reddine faydalı masraf talebi yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine, hüküm davacılar vekili tarafından manevi tazminata ilişkin olarak ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik olmamasına göre temyiz eden davacılar vekilinin tüm, davalı kiraya veren vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davalının faydalı masraf kalemlerine ilişkin temyiz itirazına gelince; Davacılar davalıya ait olan meskeni işyeri olarak kullanmak üzere davalının rızası ile birçok faydalı masraf yaptığını belirterek yapılan faydalı ve zaruri masrafların tahsilini istemişlerdir. Davalı savunmasında; davacılar aleyhine açılan hor kullanma tazminatına ilişkin davada savunma olarak kiralananda yapılan faydalı masrafların dile getirildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.Davada dayanılan ve hükme esas alınan15.08.2005 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin özel şartlar bölümünün 5. maddesinde "kiracı kiralananı ne halde buldu ise aynı şekilde teslim edecektir." 10. maddesinde "tezyinat masrafları davacıya ait olup, sözleşme bittiğinde istenemeyeceği," kararlaştırılmıştır.Davacı kiracı kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu giderlerden alınıp götürülmesi mümkün olmayan ve davalı kiraya veren tarafından benimsenenlerin yapıldıkları tarihler itibariyle bedellerini vekaletsiz iş görme hükümlerine göre isteyebilir. (TBK 530, BK.nun 414.md.) Yargıtayın yerleşik uygulamaları, kiracının kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu masrafların yapıldığı tarih itibariyle belirlenecek değerinden yıpranma payı düşülmek suretiyle elde edilecek değeri isteme hakkı olduğu yönündedir. Kural olarak bu gibi zorunlu ve faydalı masrafların kira sözleşmesinin başlangıcında yapılmış olduğu kabul edilmektedir. Bununla birlikte mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tespit edilen değerlerin hangi tarih itibarıyla belirlendiği belirtilmediği gibi, yapılan faydalı masraflarda denetime elverişli şekilde ne kadarlık bir yıpranma payı düşüldüğü de açıklanmamıştır. Bu durumda açıklandığı üzere mahkemece yapılacak iş, bilirkişilerden alınacak ek raporla, gerekirse yeniden mahallinde keşif yapılarak imalat giderlerinin yapıldıkları tarih itibariyle belirlenip, yıpranma payı da düşüldükten sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu hususların göz ardı edilerek yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru değildir.Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.Kabule göre de; hükme esas alınan bilirkişi raporunda faydalı masraflar toplamı 5.508 TLolarak belirtildiği halde hiçbir gerekçe gösterilmeden 5.803 TL nin tahsiline karar verilmesi de doğru değildir.SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının temyiz edene iadesine 19.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.