Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11742 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 7870 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı, hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.Ancak;Dosya kapsamından, sanığın, katılanın işyerinden telefonu çaldıktan sonra kamera görüntülerinden tespit edilerek yakalandığı, yakalandıktan sonra telefonu sattığı işyerini göstererek telefonculuk yapan tanık ...'ten alınarak katılana iadesinin sağlandığı, tanığın zararının sanık tarafından giderildiğine ilişkin dosyada delil olmadığı ve sanığın etkin pişmanlık göstermediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 168/1. maddesinin uygulanması,Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...'ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında kurulan hükümden TCK'nın 168/1. maddesinin uygulanmasının çıkartılmasına, temel ceza olarak belirlenen 3 yıl hapis cezasından TCK'nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak neticeten 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.