MAHKEMESİ : BÜYÜKÇEKMECE 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 06/04/2010NUMARASI : 2009/9-2010/385Taraflar arasında görülen davada;Davacı, maliki olduğu 1805 ada 115 parsel sayılı taşınmazdaki 10 nolu bağımsız bölümü müteveffa eşi İ.. Ş.. evliliğinden olan oğlu dava dışı S. Ş..'in arkadaşı davalı A.. G..'ün borçları nedeniyle kredi çekebilmesi için davalı E.. D..'a temlik ettiğini, borcun ödenmesini müteakip dairenin geri verileceğinin belirtildiğini ve sözleşme imzalandığını, devir işleminden sonra Eda'nın sözleşmeyi imzadan kaçındığını ileri sürerek, tapu iptal ve tescil olmazsa tazminat isteminde bulunmuştur.Davalı, dava konusu taşınmazı bedelini ödemek suretiyle Satın aldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davanın yazılı delil ile kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, teminat mukabili temlik işlemine dayalı tapu iptal ve tescil, olmazsa tazminat isteklerine ilişkin olup, Mahkemece iddianın kanıtı olarak ibraz edilen belgede davalı E..'nın imzasının bulunmadığı bu nedenle 05.02.1947 tarih ve 20/6 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında öngörülen belge niteliğinde bulunmadığı benimsenmek suretiyle davanın reddine karar verilmiş olması kural olarak doğrudur.Ancak, davacı delil listesinde diğer deliller yanında HUMK'nun 337 maddesinde öngörülen yemin deliline de dayanmıştır. Hemen belirtilmelidir ki iddiasını yazılı belge ile ispatlaması gerekli olan taraf şayet delilleri arasında yemin deliline de dayanmış ise karşı tarafa yemin teklif etme hakkının varlığı sabittir.O halde, Mahkemece yemin konusunda davacının karşı tarafa yemin teklif etme hakkının bulunduğu davacıya hatırlatılmadan sonuca gidilmiş olması doğru değildir.Davacının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 08.11.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.