Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11671 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 9161 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 5 - 2013/195111MAHKEMESİ : Zile Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/04/2013NUMARASI : 2013/16 Esas, 2013/64 KararSUÇ : Nitelikli zimmetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca; lehe kanun belirlenirken, önceki ve sonraki kanun kül olarak ele alınıp aynı Kanunun somut olayla ilgili tüm maddelerinin uygulanmasıyla tespit edileceği, karma uygulama yapılamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında lehe kabul edilen 4389 sayılı Yasanın madde 22/3, 1, 2, 3. cümleleri, 765 sayılı TCK'nın 80, 59/2. maddeleri uyarınca netice 11 yıl 8 ay hapis cezası ve 40, 31 ve 33. maddeleri uyarınca uygulama yapılarak nispi vekalet ücreti ve harca hükmedilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-5. madde ve fıkraları uygulanmak suretiyle karma uygulama yapılması, 08/10/2008 tarih ve 2007/47 Esas, 2008/104 sayılı Kararın aleyhe temyiz edilmemesi nedeniyle kazanılmış hakkı bulunduğu nazara alınmadan ayrıca 555.225 TL, 60 Krş fazla adli para cezası tayini suretiyle CMUK'nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,5083 sayılı Yasanın 1 ve 3. maddeleri uyarınca katılan bankanın zimmete konu ödenmeyen döviz miktarının suç tarihindeki efektif satış kuru esas alınarak Türk Lirası olarak ödetilmesine karar verilmesi gerekirken, 19.835 USD'nin iadesine hükmedilmesi,Kabule göre de;27/04/2005 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 01/05/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5335 sayılı Yasanın 22. maddesi ile 5083 sayılı Yasanın 2. maddesine eklenen fıkra hükmü karşısında, para cezası tayin edilirken her aşamada “bir” Türk Lirası küsurunun hesaba katılmaması gerektiğinin gözetilmemesiKanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.