MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:1-Sanık ...’nin babasının temyiz talebinin incelenmesinde;Sanığın 18 yaşının doldurmuş olması karşısında babasının kurulan hükmü temyiz hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,2-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin, sanık ... müdafiinin, sanık ...’in eşinin ve müdafiinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Yasa'nın 9/3. maddeleriyle Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nun 23.02.1938 günlü 1937/23–1938/9 sayılı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25.05.1999 günlü 133/142 sayılı kararları ışığında, somut olayla ilgili sanıkların eylemlerine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/2, 102/3 ve 104/2. maddeleriyle, 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 119/1-c, 151, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanıklar yararına olması ve suçun işlendiği 20.09.2002 tarihinden inceleme tarihine kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımı süresinin geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ... eşinin ve müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 24.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.