Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11557 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 14984 - Esas Yıl 2011





1-Davalı-davacı kadının katılma yoluyla temyiz talebi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 433/2. maddesinde düzenlenen 10 günlük yasal süresi içerisinde yapılmadığından, temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.2-Davacı-davalı kocanın temyiz itirazlarına gelince;a-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.b-Toplanan delillerden, davalı-davacı kadının emekli ilkokul öğretmeni olup, düzenli ve sürekli bir gelirinin bulunduğu ayrıca kira getiren bir evinin olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davalı-davacı kadının yoksulluğa düşeceği kabul edilemez. İsteğin reddi gerekirken, lehine yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇTemyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde belirtilen sebeple yoksulluk nafakası yönünden davacı-davalı koca yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer yönlerin 2/a bendinde belirtilen sebeple ONANMASINA, davalı-davacı kadının katılma yoluyla temyiz talebinin ise, yukarıda 1.bentte açıklanan sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.