Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11476 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2474 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ : Hacıbektaş Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 20/11/2014NUMARASI : 2014/106-2014/221Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde, taraflar arasında düzenlenen 09/10/2012 tarihli sözleşme ile davaya konusu 60 dekar tarlanın 2 yıllığına müvekkili tarafından kiralandığını, kira bedeli olan 1.800 TL'nin davalıya peşin olarak verildiğini, ancak tarlanın müvekkiline teslim edilmediğini, müvekkilinin buğday veya pancar ekiminden elde edeceği kazançtan mahrum kaldığını belirterek 20.000 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, dava konusu tarlanın dava dışı üçüncü kişi tarafından işgal edildiğini, kendi kusurunun olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.Hükme esas alınan 09/10/2012 başlangıç tarihli, 2 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davalı kiraya verenin, kiralanan taşınmazı kiracı davacıya teslim etmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda kiracı, kiraya veren davalıdan kâr kaybı zararını isteyebilir. Ancak kâr kaybının hesabında kiracının benzer nitelikteki bir taşınmazın kiralanması için gereken makul süre tespit edilip, tespit edilen bu süre içindeki kiracının kârının ne olabileceği tespit edilerek mahrum kalınan kârın belirlenmesi gerekir. Bu nedenle mahkemece yapılacak iş konusunda uzman bilirkişi marifetiyle benzer nitelikteki bir taşınmazın kiralanması için gerekli sürenin belirlenmesi ve belirlenen bu süre kadar mahrum kalınan gelir kaybı zararının hesaplanması gerekirken sözleşme süresince kâr mahrumiyeti hesaplanması doğru değildir.Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.