Dosya incelenerek gereği düşünüldü;1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz itirazlarının 1412 sayılı Kanun'un 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,2-Sanığın müştekiler Ş.. Ç.. ve N.. B..'a karşı işlediği hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,Çalınan eşyaların niteliği ve farklı tarihlerde çalınması nedeniyle tebliğnamedeki bu suçlar yönünden belirtilen bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, sanığın müşteki N.. B..'a ait inşaatın içinden inşaat malzemeleri çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e mddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun'un 142/1-b maddesiyle mahkumiyet hükmü kurulması temel cezanın aynı olması karşısında bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 3-Sanığın müştekiler N.. Ç.. ve M..K..'a karşı işlediği hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın, müştekilerin çalıştığı inşaat halindeki binadan, müşteki N.. Ç..'e ait içinde 80 TL para ve kimlik kartları bulunan cüzdan ile müşteki M..K..'a ait montu çaldığı olayda çalınan eşyaların aynı odadan çalınıp çalınmadığı müştekilerden sorulup açıklattırılarak sanığın bu eşyaların aynı kişiye mi, farklı kişilere mi ait olduğunu bilip bilemeyeceği hususu tartışılıp sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 43.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.