Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde, davacılar vekili ve davalı E. Sigorta A.Ş.vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:KARARDavacılar vekili, davalıların trafik ve ferdi kaza sigorta poliçesi ile sigortalanan araçta yolcu olan müvekkillerinin desteği H.'nin hayatını kaybettiğini ileri sürerek, ıslahla birlikte R. için 73.113,24 TL. H. için 17.011,72 TL. destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan müte-selsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı A. Sigorta A.Ş.aleyhine açılan davanın reddine, davalı E. Sigorta A.Ş. aleyhine açılan davanın kabulüne, davacı R. için 73.113,24 TL., davacı H:N. için 17.011.72 TL. destekten yoksun kalma tazminatının davalı E. Sigorta A.Ş.den tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ve davalı E. Sigorta A.Ş.vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dava dosyası içindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekili ve davalı E. Sigorta A.Ş. vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Davacılardan H.N. meydana gelen kaza sonucunda desteği olan babasını kaybetmiştir. Kız çocuklarının destek ihtiyacı, ailenin içinde yaşadığı sosyal çevre ve ekonomik duruma göre belirlenir. Daha uzun süre destek ihtiyacı içinde oldukları kanıtlanamadığı takdirde, Yargıtay tarafından kabul edilen genel uygulama, kız çocuklarının 22 yaşına kadar desteğe ihtiyaç duyacaklarıdır. Mahkemece, davacının 20 yaşında destek ihtiyacının sona ereceğini kabul eden bilirkişi raporuna itibar ederek hüküm kurulması doğru görülmemiştir.3-Davalı E. Sigorta A.Ş. vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince, mahkemece, davacılara, Sosyal Güvenlik Kurumu (SSK) tarafından rü-cuya tabi gelir bağlanıp bağlanmadığı sorulmuş, mahkemeye sunulan ilk yazıda, davacılara ölüm aylığı bağlandığı belirtilmiş, ikinci yazıda ise desteğin ölüm nedenine ilişkin işkazası ile ilgili bilgi ve belge bulunmadığından hak sahiplerine ödeme yapılmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle öncelikle ilgili kurumdan yeniden sorularak, davacılara SGK (SSK) tarafından işkazası nedeni ile bağlanan bir aylık olup olmadığı tereddüde yer bırakmayacak şekilde belirlenip, işkazası nedeni ile aylık bağlanmış ise, bağlanan aylığın peşin sermaye değerinin hesaplanan tazminattan mahsubu ile belirlenecek tazminata göre hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme ile çelişki giderilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.SONUÇYukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin ve davalı E. Sigorta A.Ş. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin, 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı E. Sigorta A.Ş.vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar ve davalı E. Sigorta A.Ş. yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı E. İsviçre Sigorta A.Ş.ye geri verilmesine 14.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.