Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10939 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6470 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 11 - 2011/250404MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 05/05/2011NUMARASI : 2010/80 Esas, 2011/105 KararSUÇ : Zimmet, resmi belgede sahtecilikMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;Başvurularının kapsamına göre incelemenin zimmet suçundan kurulan beraet hükmüne yönelik katılan vekilinin, resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak kazanılmış hakka konu teşkil etmeyen TCK'nın 53/1-2-3. maddelerindeki güvenlik tedbirlerine hükmolunmaması ve suçu TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işleyen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi uyarınca sadece bu bendle sınırlı olacak şekilde hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Kanunun 322. maddesi ile verilen yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının 2 nolu bendine “Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nın 53/1-2-3 maddelerindeki güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve 5. paragrafının “TCK'nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle yüklenen suçu işleyen sanığın 53/5. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra işlemek üzere takdiren 3 yıl 1 ay 15 gün süreyle bu hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,Zimmet suçundan kurulan beraet hükmünün incelenmesinde ise;G.. Köyü muhtarı olan sanığın köy köprüsünün yapımı için İ.. İ.. tarafından gönderilen demir ve çimentolardan arta kalanları kendi evinin balkonunun yapımında kullanmak, 30 torba çimentoyu ise R.. B.. isimli kişiye satmak suretiyle mal edindiğinin iddia edilmesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/03/1981 gün ve 5-2/106 sayılı Kararında açıklandığı üzere ceza yargılamasının temel amacının hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde maddi gerçeğin ortaya çıkarılması olması karşısında, köy köprüsünün yapımından arta kalan malzemelerin köy camiinin inşaatı ile Pertler mahallesi okul tuvaletinin yapımında kullanıldığı şeklindeki sanık savunması üzerinde durulup, mahallinde bilirkişiler aracılığıyla keşif yapılarak, belirtilen camii inşatı ile okul tuvaleti yapım işleri için suç tarihi itibarıyla ne kadar çimento ve demir kullanıldığının belirlenmesinden sonra dava dosyasının Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşturulacak üç kişilik bilirkişi heyetine tevdii edilerek; daha önce alınan bilirkişi raporundaki tespitler de değerlendirilmek suretiyle, suç tarihi itibarıyla köy köprüsünün yapımı için köy tüzel kişiliğine gönderilen demir ve çimentolardan arta kalan bir miktarın olup olmadığı, varsa nereden kaynaklandığı, suç tarihi itibarıyla değerinin ne kadar olduğu ve sanığın üzerinde bulunup bulunmadığına dair rapor alınarak sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde beraet kararı verilmesi,Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.