Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10749 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9018 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 4 - 2011/237221MAHKEMESİ : Nizip 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 27/01/2011NUMARASI : 2007/729 Esas, 2011/45 KararSUÇ : Görevi kötüye kullanmaİlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Davalı Yalazkök İnşaat Turizm ve Yemekçilik San. Tic. Ltd. Şti. adlı firmanın Gaziantep Bayındırlık İl Müdürlüğündeki istihkakının 6.000 TL’lik kısmının ödenmemesi için üzerine tedbir konulmasına dair Nizip Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından 27/10/2005 tarih ve 2005/78 Değişik İş sayısı ile verilmiş olan ihtiyati tedbir kararının infazının, alacaklı vekili tarafından icra müdürlüğünün 2005/712 sayılı dosyası kapsamında 01/11/2005 tarihinde talep edilmesi üzerine yazılan talimat uyarınca, Gaziantep 2. İcra Müdürlüğünün 2005/341 sayılı talimat dosyası ile infaz edilerek sanığın müdürlüğünü yaptığı Nizip İcra Dairesi kasasına alındığı, 05/09/2006 tarihinde ise, alacaklı vekili tarafından, borçlu şirket aleyhine 6.000 TL asıl alacak ve fer’ileri hakkında Nizip İcra Dairesinde ilamsız takip talebinde bulunulması nedeniyle borçlu şirkete ödeme emri gönderildiği, akabinde ilgili şirket vekilleri tarafından Mersin İcra Müdürlüğü kanalıyla 27/09/2006 havale tarihli ve takip esas numarası içeren itiraz dilekçesi gönderilmesine ve ihtiyati tedbire konu alacak davasının Nizip Asliye Hukuk Mahkemesinin 2005/657 Esas sırasında henüz derdest olmasına rağmen, 17/10/2006 tarih ve 14060-829 sayılı reddiyat makbuzu ile ihtiyati tedbirli 6.000 TL’nin yasal kesintileri yapıldıktan sonra 5.448,00 TL olarak alacaklı vekiline ödendiği, bu suretle Nizip İcra Dairesi müdürü olarak görev yapan sanığın, katılan şirketin mağduriyetine, alacaklının ise haksız yarar sağlamasına neden olmak suretiyle görevi kötüye kullanma suçunu işlediği sabit olduğu halde, yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde beraetine karar verilmesi,Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.