Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10218 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6337 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2011/103448MAHKEMESİ : Manavgat 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 07/05/2010NUMARASI : 2009/66 Esas, 2010/128 KararSUÇ : Görevi kötüye kullanmaİlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK'nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCK'nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,TCK'nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle suçu işlemesine rağmen, sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,TCK'nın 257/1. maddesi hükümde gösterilmeyerek CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.