TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 43TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 50TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 52TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 58TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 62TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 106TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 108TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 125TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 265 "İçtihat Metni" Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından sanık H.. Ö..'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/1, 125/3-a, 265/1, 43, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 7.600,00 Türk lirası ve 3.740,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına, Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1013 esas, 2007/211 sayılı kararı tekerrüre esas olması sebebiyle sanığın cezalarının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair Eşme Asliye Ceza Mahkemesinin 04/09/2014 tarihli ve 2013/179 esas, 2014/59 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/02/2015 gün ve 2015/45331 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi: İstem Yazısında: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun "Tekerrür hâlinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adlî para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur." şeklindeki 58/3. maddesi ve "Tekerrür hâlinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır." şeklindeki 58/6. maddesi birlikte nazara alındığında, sanığın adli sicil kaydında yer alan Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1013 esas, 2007/211 sayılı ilamında yer alan cezasının tekerrüre esas olduğu, sanık hakkında seçimlik ceza öngören 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1. maddesinin tatbikinde hapis cezası gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiş ise de kanun yararına bozma aleyhe tesir etmeyeceği değerlendirilerek yapılan incelemede, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6. maddesine göre, tekerrür hâlinde hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve aynı maddenin 8. fıkrasında yer alan mükerrirlerin mahkûm olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasının, kanunda gösterilen şekilde yapılması gerektiği biçimindeki düzenlemeler doğrultusunda, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/1 -c maddesinde, tekerrür hâlinde işlenen suçtan dolayı mahkûm olunan süreli hapis cezasının dörtte üçünün infaz kurumunda iyi halli olarak çekilmesi durumunda, koşullu salıverilmeden yararlanılabileceği ve ancak aynı maddenin 2. fıkrasına göre, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alman cezanın en ağırından fazla olamayacağına dair hükümler içerdiği nazara alındığında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanabilmesi için hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği cihetle, hakkında para cezasına hükmedilen sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.denilmektedir Gereği Görüşülüp Düşünüldü: 5237 sayılı TCK'nın 58 maddesinin 6. fıkrasında "tekerrür halinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazında sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır." 7. fıkrasında " mahkumiyet kararında, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilir." 8. fıkrasında "mükerrirlerin mahkum olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması, kanunda gösterilen şekilde yapılır. " hükümleri yer almakta, aynı Kanun'un 50. maddesinin 5. fıkrasında ise "uygulamada asıl mahkumiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen para cezası veya tedbirdir." hükümlerine yer verilmektedir. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz rejiminin, yalnızca hapis cezalarına ilişkin olduğu ve aynı Kanun'un adli para cezalarının infaz yöntemini gösteren 106. maddesinde de mükerrirlikle ilgili bir düzenlemeye yer verilmediği görülmektedir. Belirtilen yasal hükümler birlikte değerlendirildiğinde, mahkemece kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırım olarak hükmolunan adli para cezasının türü itibariyle, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi hukuka aykırıdır. Sonuç ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, 1)Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık H.. Ö.. hakkında, Eşme Asliye Ceza Mahkemesince verilen 04/09/2014 tarih ve 2013/179 esas, 2014/59 sayılı kararın, CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 2)Karardaki hukuka aykırılığın aynı Kanun maddesinin 4/d fıkrası gereğince Yargıtay tarafından giderilmesi gerektiğinden; hüküm fıkrasında yer alan "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ilişkin bölümün hükümden ÇIKARILMASINA, karardaki diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, 08/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.