MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi Dava dilekçesinde, itirazın iptali ile %20 icra inkar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının aidat ve yönetim gideri borcunu ödemediği için hakkında yapılan icra takibine itiraz ettiğini belirterek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüyle 4.496,85 TL asıl alacak, 178,38 TL işlemiş faiz ve 1.189,22 TL gecikme tazminatı olmak üzere toplam 5.864,45 TL üzerinden itirazın iptaliyle takibin devamına, %20 icra inkar tazminatının davalıdan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 22. maddesine göre kat malikinin 20.madde uyarınca payına düşecek gider ve avans borcundan ve gecikme tazminatından bağımsız bölümlerin birinde kira akdine dayanarak devamlı bir şekilde faydalananlar da müştereken ve müteselsilen sorumlu iseler de 20.maddede belirtilen giderler taşınmazın aynına ilişkin giderler olmayıp yönetime ilişkin giderlerdir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde, özellikle 09.12.2013 tarihli bilirkişi raporunun incelenmesi sonucu taşınmazın ayni ile ilgili olan binanın bodrum katında yapılan tadilatlar nedeniyle davalının kiracısı bulunduğu 5 nolu daireye düşen tutarın 1.148,40 TL olduğu ve bu giderlerin esaslı onarım gideri olup Kat Mülkiyeti Kanunu 20. maddesinde yazılı gider ve avanslarla ilgisi bulunmadığına, bu giderlerin ana yapının aynına ilişkin olmasına göre bu giderlerin davalı kiracının sorumlu olduğu miktardan mahsup edilerek davalıdan tahsiline karar vermesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştirBu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.