Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6377 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24966 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Adana 5. İş MahkemesiTarihi : 01/10/2013Numarası : 2012/442-2013/691 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı vekili, davacının haksız olarak işten çıkarıldığını, işe iade davası sonucu işe iadesine karar verildiğini, daha önce ihbar tazminatı ve yıllık izin alacağına yönelik Adana 3. İş Mahkemesine açılan 2010/800 E. sayılı davanın henüz fesih gerçekleşmediğinden kabulünün hatalı olduğu gerekçesiyle reddine karar verildiği, kararın temyizden vazgeçme nedeniyle kesinleştiği, davacının 28.04.2011 tarihinde işe iade edilmemesi üzerine ihbar tazminatı ve yıllık izin alacağı yönünden yeniden icra takibi yaptıklarını, itiraz üzerine takibin durduğunu bildirerek itirazın iptaline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacının davalı ile dava dışı S.. Gıda Tarım Teks. Kim. Mad. San. Ltd. Şti. aleyhine açtığı işe iade davasında Adana 4. İş Mahkemesi 2010/744 E. sayılı dosya ile işe iadesine karar verilmiştir. Kararın temyizi üzerine 9. Hukuk Dairesi 14.2.2011 tarihli ilamıyla aynen “Somut uyuşmazlıkta davalılardan Çukobirlik Genel Müdürlüğü Yağ Fabrikasında hammadde yokluğu nedeni ile üretim faaliyetini durdurmuş, mevsimlik işçilerin iş sözleşmelerini askıya almış, onarım işinde çalışan birkaç işçi dışında diğer işçilere ise ücretsiz izin vermiştir. Davalı kooperatif fesih bildiriminde üretim durmasına değil, Yağ Fabrikasının diğer davalı şirkete müştemilatı ile kiralanmasına dayanmıştır. Davalılar arasındaki kira sözleşmesi incelendiğinde, Yağ Fabrikasının diğer davalı şirketçe Çiğit, Soya, Ayçiçeği, Kanola, Hardal, Keten tohumu vb. yağlı tohumların işlenmesi amacı ile faaliyette bulunmak üzere kiralandığı görülmektedir. Davalılar arasındaki kira sözleşmesi bir hukuk işlem olup, İş Kanunu’nun 6. Maddesi anlamında devirdir. Yağ Fabrikasının ekonomik bütünlük olarak devredildiği sabittir. Sözleşmede işçilerle ilgili düzenlemeye yer verilmemesi, işyerinin müştemilatı ile devredilmesi, işyerinin devrini ve işçilerin devredene geçmesini engellemez. Zira Yağ Fabrikasının devralan şirketçe faaliyetine devam edileceği açıktır. Faaliyetin devamı içinde mutlaka iş gücüne ihtiyaç olacaktır. Devir tarihinde işyerinde veya bir bölümünde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçları ile birlikte devralana geçeceği açıktır. Davacının iş sözleşmesi devirden sonra devreden davalı Çukobirlik tarafından feshedilmiştir. Oysa açıklandığı gibi fesihten önce devirle davacı ve diğer işçilerin iş sözleşmeleri bütün hak ve borçları ile devralan davalı S.. Gıda Şirketine geçmiştir. Devralan davalı S.. Gıda Şirketi tarafından ise gerçekleştirilen yazılı bir fesih işlemi bulunmamaktadır. Salt devir iş sözleşmesinin feshin için geçerli neden teşkil etmez. Davacının iş sözleşmesi devirden sonra feshedildiğinden ve işyeri artık devralan şirketin işyeri olduğundan, davacının devralan işveren olan davalı S.. Gıda Şirket işyerine işe iadesine karar verilmesi, devirden sonra fesheden ve dava açılmasına neden olan diğer davalı Çukobirlik Genel Müdürlüğünün ise İş Kanunu’nun 6/5 maddesi uyarınca işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücretinden devralan işverenle birlikte sorumluluğuna karar verilmesi gerekir. Mahkemece sonuç itibari ile feshin geçersizliğine karar verilmesi isabetli ise de davacının devralan şirket işyerine işe iadesine karar verilmemesi, devralan ve devreden işverenin işe başlatmama tazminatı ile boşa geçen süre ücretinden sorumlu tutulmaması açıklanan gerekçe ile hatalı bulunmuştur. 4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir. HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile; 1.Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, 2.Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının işyerini devralan davalı SERİNLER GIDA LDT. Şirket işyerine İŞE İADESİNE,” şeklinde hüküm kurmuştur. Yukarıya alınan 9. HD. 14.2.2011 tarihli ilamından da anlaşılacağı üzere davalı ile dava dışı S.. Şirketi arasında işyeri devri ilişkisi vardır. Davacının işe başlatılmadığı 28.04.2011 tarihinde işveren dava dışı S.. Şirketidir. Feshe bağlı haklar olan ihbar ve yıllık izin alacağından sorumluluk son işverene ait olduğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 19.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.