Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2593 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 8485 - Esas Yıl 2014
Tebliğname No : 2 - 2013/220098MAHKEMESİ : Antalya 12. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 04/04/2013 28/07/2011NUMARASI : 2012/561 (E) ve 2013/221 (K)SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozmaDosya incelenerek gereği düşünüldü;6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 15/08/2012 tarihli iade kararının sadece karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan, 28/07/2011 tarihli hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu, mühür bozma suçu yönünden kurulan 04/04/2013 tarih ve 2012/561 Esas - 2013/221 Karar sayılı ikinci kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek, mühür bozma suçundan kurulan 28/07/2011 tarihli mahkumiyet hükmü ile karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 04/04/2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Katılan kurumun özelleştirilip özelleştirilmediği araştırılmadan hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;I-Katılan kurum tarafından ilk mühürleme belgesi olarak dosyaya ibraz edilen 02/07/1997 tarihli elektrik iş bitimi bildirim formunda sayacın mühürlendiğine ilişkin mühür numarası bulunmadığı ve suça konu sayacın tutanak tarihinden önce usulüne uygun olarak mühürlendiğine ilişkin mühürleme belgesinin bulunmadığının anlaşılması karşısında yasal ve yeterli delil olmadığı halde sanığın mühür bozma suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,II-02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, bilirkişiye her türlü vergi ve cezadan arınmış normal değeri içeren gerçek zarar miktarı hesaplattırılarak ve sanığa “katılan kurumun bilirkişi tarafından belirlenen bu zararını makul süre içerisinde gidermesi halinde 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği halde eksik inceleme sonucu yazılı biçimde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.