Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2593 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 316 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 4 - 2010/315803MAHKEMESİ : Zonguldak 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 15/07/2010NUMARASI : 2010/31 Esas, 2010/349 KararSUÇ : Görevi yaptırmamak için direnmeMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/02/2008 günlü 2007/9-230 Esas ve 2008/23 sayılı Kararı uyarınca tayin olunan ceza miktarı nazara alınarak sanığın duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 318. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin duruşmasız yapılmasına, karar verildikten sonra gereği düşünüldü: İddianamede direnme suçu anlatılırken hakaret fiiline sadece değinildiği, bu nedenle açılmış bir davadan söz edilemeyeceği anlaşılmakla tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş, bu fiilden dolayı zamanaşımı süresi içinde mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.Sanığın, memurun görevini yaptırmamak için direndiği iddia olunan olayda, Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK'nın 34, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının; herkesi tatmin edecek, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtay'ın gerekçelerde tutarlılık denetimi yapması ve bu açılardan mantıksal ve hukuksal bütünlüğünün sağlanması için kararın dayandığı tüm verilerin ve değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması ilkelerine uyulmadan, Mahkemece dinlenen müştekilere olayın özüne ilişkin açıklama yaptırılmadan, 15/12/2009 tarihli suç tutanağındaki imzacı tanıkların beyanları alınmadan, sanığın hangi müştekiye yönelik ne tür eyleminin, hangi yasal görevi yaptırmamak için direnme suçunun cebir ve/veya tehdit unsurunu oluşturduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp kanıtlar gösterilip tartışılmadan yetersiz gerekçe ve eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,Kabule göre de;Direnme fiilini, birden fazla kamu görevlisine karşı işleyen sanık hakkında TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 11/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.