Tebliğname No : 6 - 2011/101008MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 18/12/2003NUMARASI : 2003/134 (E) ve 2003/1205 (K)SUÇ : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/03/2011 tarihli kenar yazıları ile Dairemize gönderilmekle başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Hükümlünün yokluğunda verilen 18.12.2003 tarihli kararın mahkemede bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığı, tebliğatın adresin yetersiz olması nedeniyle iade edildiği, kararın mahkeme tarafından Tebligat Kanunu'nun 28. maddesinde düzenlenen ve adresi bilinmeyen kişiler için öngörülen ilanen tebligat yoluyla tebliğ edildiği, tebligat işlemlerinin 7201 sayılı Yasanın 35. maddesi uyarınca gerçekleştirilmesi gerekirken, yazılı biçimde yapılması nedeniyle geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; usulüne uygun tebliğ bulunmadığından 17.10.2005 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu ve bundan sonra yapılan işlemlerin yok hükmünde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hükümlü tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.1-) Hükümlünün, olay tarihinde gece sayılan zaman diliminde yakınanın kapısını kilitleyerek park ettiği aracının sol kapı camını kırmak suretiyle açıp düz kontak yaparak çalıştırıp götürerek aracın camını ve anahtarını yaptırdığı ve 05.01.20003 günü jandarma tarafından şüphe üzerine durdurulduğunda aracın çalıntı olduğunun tespit edildiğinin anlaşılması karşısında; hükümlünün eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522, 81. maddeleri ile hükümden sonra 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 53; 151/1, 168/1, 53. (mala zara verme suçunun zamanaşımına uğradığı hususuda dikkate alınarak) maddeleri uyarınca uygulama yapılıp sonucuna göre hükümlü yararına olan Yasanın belirlenmesi zorunluluğu,2-) Hükümlü hakkında Kırşehir Asliye Ceza Mahkemesinin 1997/649-46 esas ve sayılı kararı ile firar suçundan verilip 05.06.2002 tarihinde yerine getirilen tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde; 765 sayılı TCK’nın 81/2. maddesinin uygulanmaması, Bozmayı gerektirmiş, hükümlü A.. P..'ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.