Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 185 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14647 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Zimmet, sahtecilik, resmi belgeyi yok etmekHÜKÜM : Sanıklar ..., ... ve ...'ın resmi evrakı yok etmek, ... ve ...'ın sahtecilik, ...'in görevi ihmal suçlarından mahkumiyetlerineMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;Mahkemece verilen 29/04/2003 gün, 2001/266 Esas, 2003/103 sayılı Kararın sanık ... tarafından temyiz edilmeksizin kesinleştiği, sanıklar ... ve ...'ın temyiz taleplerinin Dairemizin 25/05/2006 gün, 2004/4 Esas, 2006/4488 Karar sayılı ilamı ile süreden dolayı reddine karar verildiği gözetilmeden kısmi bozma sonrasında bu 3 sanık hakkında yeniden kurulan hükümlerin hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olması karşısında incelemenin ..., ... ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Sanık ... ...'nun oluşa uygun olarak işlediği kabul edilen görevi ihmal suçunun 765 sayılı Yasanın 230. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi olan 04/06/2001 ile inceleme tarihleri arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Gaziantep C.Başsavcılığında zabıt katibi olarak çalışan ve bu görevi gereği kendisine teslim edilen suç eşyasını kaydedip emanet memuruna teslim etmekle yükümlü olan sanık ...'ın, suç eşyası olduğu için adli emanete alınması gereken el yazması İncil ve Tevrat'ın yerine taklidini koyup diğer sanık ... aracılığı ile satmaya çalışırken ekonomik değer taşıyan bu kitapların güvenlik görevlilerince ...'un haricen satın aldığı ve ...'ın kullandığı araçta yakalandığının anlaşılması karşısında ...'un eyleminin nitelikli zimmet suçunu, ...'ın eyleminin ise bu suça yardım etme fiilini oluşturduğu ve 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK (39. ve 40/2. maddeleri dahil olmak üzere) hükümleri karşılaştırılarak lehe yasa saptandıktan sonra buna göre cezalandırılmaları gerektiği gözetilmeden, dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle suç vasfında hataya düşülmesi sonucu yazılı şekilde hükümler kurulması, Kanuna aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.