MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 6. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 31/01/2012NUMARASI : 2010/100-2012/28DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 06.05.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı asil E.. T.. ile adına Avukat Z.. A.. ile karşı taraf adına Avukat Ni.. E.. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi, 01/01/1993-01/02/2010 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde makineci olarak çalıştığını, evlilik sebebiyle işyerinden bir yıl içinde ayrılacağını bildirmesine rağmen işverence 31/01/2010 tarihi itibariyle sigortalı olarak işten çıkışının yapıldığını ileri sürerek kıdem, ihbar, izin, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesi istekleriyle bu davayı açmıştır Davalı işveren, davacının sigortalı iş başlangıcının 1995 olduğunu, 1995 yılı 3.dönem ile 1996 3.döneminde farklı işyerlerinde çalıştığını, müvekkili işyerinden 2006 yılının 7.ayından sonraki çıkışının net olarak gözükeceğini ve en son 30/01/2010 tarihinde işten çıkarıldığını, son 2 aylık ücreti ile kıdem tazminatının ödenmek istendiğini ancak dava açması sebebiyle ödenmediğini belirtmiştir. Mahkemece, davacıya işverence yapılmış bir fesih bildirimi olmadığı, ihbar öneli kullandırıldığının da kanıtlanamadığı gerekçesiyle isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacının işyerinde çalıştığı süre yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı işçi 01/01/1993-01/02/2010 tarihleri arasında aralıksız çalıştığını ileri sürmüş, davalı işveren Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilen süre kadar aralıklı olarak çalıştığını savunmuştur. Bilirkişi raporunda davacının başka işverenler adına bildirilen sigortalılık süresi hariç tutularak iddiaya uygun 16 yıl 6 ay 6 gün üzerinden ilk seçenek olarak hesaplamaya gidilmiş, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında yer alan çalışma sürelerine göre ise 5 yıl 11 gün üzerinden ikinci bir hesaba raporda yer verilmiştir. Mahkemece ilk seçeneğe göre isteklerin kabulüne karar verilmiştir. Davacı tanıkları işyerinde 2006 yılında çalışmaya başlayan kişiler olup, 1995 yılında işe giriş ve aralıksız çalışmayla ilgili doğrudan bilgi sahibi değillerdir. Davacı işçi, Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilen sürelerin dışında işyerinde çalıştığını yöntemince kanıtlayamamıştır. Bu konuda yazılı delil ya da belirtilen dönemlerde işyerinde çalışmış tanık beyanı bulunmamaktadır. Öte yandan davacının bazı dönemlerde dava dışı işverenler üzerinden sigorta primleri ödenmiştir. Böyle olunca çalışmaların aralıklı olduğu kabul edilmeli ve bilirkişi raporunun ikinci seçeneği bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmelidir. Hizmet süresiyle ilgili davacının kanıtlanamayan iddiasına değer verilerek karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.