Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1376 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 10929 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiTaraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R -Davacı vekili, müvekkili ile davalının 25.03.2011 tarihinde arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi ve gayrimenkul satış vaadi sözleşmesi düzenlediklerini, davalının müvekkiline teslim etmeyi taahhüt ettiği binayı teknik özelliklerine uygun yapmadığını, dairenin sözleşmede belirtilen süreden 6 ay sonra teslim edildiğini, davalının geciken her ay için 2.000 TL kira bedelini müvekkiline ödemeyi taahhüt ettiği, davalının asansör yapılmayacağını şifaen söylemesi nedeni ile son kat dubleks daireyi almaktan vazgeçerek 1. kattaki daireyi aldığını, fakat daha sonra asansörün yapıldığını ileri sürerek, 12.000 TL gecikme tazminatının, eksik ve ayıplı iş nedeni ile yapılan 1.500 TL masrafın ve dubleks daire ile 1. kattaki daire arasındaki bedel farkının, dairenin teslimi gereken tarihten itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, taraflar arasında yapılan sözleşmeye göre davacıya dairenin zamanında teslim edildiğini, gecikme tazminatına ilişin bir hususun sözleşmede yer almadığını savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dairede eksik iş nedeni ile yapılan masraf toplamının 870,00 TL olduğu, yüklenicinin sözleşmeye hazırlık aşamasında yapıda asansör olmayacağını söylediği kabul edilse bile bu durumda davacının daha büyük üst katı isteyeceği, davalının da bunu mutlaka kabul edeceğinin varsayım olduğu, asansörün daha sonra plana dahil edilmesi, davacıya düşen bağımsız bölümünün de değerini artırıcı bir unsur olduğu, taşınmazın yapı ruhsatının düzenlendiği tarihten itibaren altı ay içinde teslim edilmesi gereken bağımsız bölüm tapu devir tarihine göre üç ay geç teslim edildiği, aksinin taraflarca ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2) Davacı vekili, sözleşme gereği müvekkiline verilmesi gereken bağımsız bölümün sözleşmede kararlaştırılan süreden 6 ay sonra teslim edilmesi nedeni ile kira tazminatına hükmedilmesini talep etmiş, mahkemece aksi ispatlanamdığı gerekçesi ile teslim tarihi olarak tapuda kat irtifakının kurulduğu tarih esas alınmıştır. Teslim tarihinin tespiti için tanıklar dinlenilmiş ise de tanık beyanları teslimin hangi tarihte yapıldığına dair birbirini doğrular nitelikte olmadığı, teslim tarihini ispat etme yükünün davalı yüklenicide olduğu, davacıya düşen 2 nolu bağımsız bölümün elektirik, su ve varsa doğalgaz aboneliklerinin hangi tarihte yapıldığı hususları üzerinde durularak, bu konudaki abonelik sözleşmelerinin ve makbuzların celp edilip teslim tarihinin belirlenmesi gerekirken yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.