MAHKEMESİ : İstanbul 4. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/12/2013NUMARASI : 2012/165-2013/958Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne, 01.06.2010 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin brüt 31.000 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalının davacıya ait taşınmazda 01.06.2005 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmesi ile aylık 9750 USD bedelle kiracı olduğunu, davalının ödediği kira bedelinin emsallerin çok altında kaldığını belirterek, 01.06.2010 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 18.000 USD olarak tespitine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili, talep edilen kira bedelinin fahiş olduğunu ve davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, 04.05.2011 tarih 2010/661 esas 2011/406 sayılı kararla davanın kısmen kabulüne, aylık kira bedelinin 01.06.2010 tarihinden itibaren 27.000 TL olarak tespitine karar verilmiş, hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 23.02.2012 tarih 2011/20649 esas 2012/4570 karar sayılı ilamı ile emsal kira sözleşmeleri değerlendirilmeden, resen emsal araştırması yapılmadan 18.11.1964 tarihli İ.B.K Kararındaki yönleri içermeyen genel ifadeli bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş mahkemece bozma ilamına uyularak alınan 16.12.2013 tarihli bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazın boş olarak yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira bedeli brüt 31.000 TL olarak belirtilmiş, mahkemece belirlenen bu bedelden hak ve nesafet indirimi yapılmadan kira parasına hükmedilmiştir. Böyle bir uygulama 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve oranda belirlenen "Hak ve nesafet" ilkesine aykırı olur. Zira HGK 21.03.1990 gün ve 13/193 Sayılı kararında da açıklandığı üzere TBK 347 ( 6570 Sayılı Kanunun 11.maddesi) gereğince kira sözleşmesi yıldan yıla yenilenmekte olduğundan taşınmazın boş olduğu farz ve kabul edilerek sonuca gidilemez. Bu ilke ve esaslar gözetilerek bilirkişilerin taşınmazın boş olarak getirebileceğini bildirdikleri kira parasından (kiracılık süresince) uygun bir hak ve nesafet indirimi yapılması ve tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun bir kira parası saptanması gerekirken, yazılı şekilde davalının usuli kazanılmış hakkı da ihlal edilerek karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 06.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.